Ciekawostka na temat konkurencyjnych bodźców: ssaki wiążące się w pary są bardziej podatne na uzależnienia od substancji niż inne ssaki – chyba że są już w parze. Po ustanowieniu więź pary może faktycznie zmniejszyć ryzyko uzależnienia. To sprawia, że sztuczny konkurujący „wysoki” jest stosunkowo mniej atrakcyjny. Dlatego w dzisiejszym, pełnym pokus środowisku, sensowne jest tworzenie i utrzymywanie zdrowej więzi w parze.
W tym samym czasie osoby łączące pary z luźnymi stopami, które wciąż są wolne od fantazji, są podatne na zranienie. Mogą łatwiej uzależnić się od sztucznych substytutów. Jeśli tak się stanie, mogą ostatecznie uznać prawdziwe relacje za mniej satysfakcjonujące. Poniższe badania dostarczają przykładów mechanizmu wiązania par, jego ochronnych darów i jego słabych punktów.
Czy erotyka online, seks-zabawki, aplikacje randkowe i inne sztuczne bodźce mogą potencjalnie zakłócać więzi między parami ludzkimi na poziomie neurobiologicznym? Już dziesiątki badań korelują stosowanie takich bodźców ze zmniejszoną satysfakcją seksualną i ze związku. A w 2022 kilka fascynujących badań zaproponował podstawowe fizjologiczne wyjaśnienie negatywnych skutków korzystania z pornografii internetowej na więzi między parami ludzkimi.
Dr Heike Melzer omawia w tym przypadku kwestię bodźców konkurencyjnych Dyskusja TEDx. Kliknij „CC”, aby włączyć napisy.