Hierdie artikel ondersoek die moontlikheid dat romantiese liefde (met intensiteit, betrokkenheid en seksuele belangstelling) in langtermynverhoudings kan bestaan. ’n Oorsig van taksonomieë, teorie en navorsing dui daarop dat romantiese liefde, sonder die obsessie-komponent tipies van romantiese liefde in die vroeë stadium, in langtermyn huwelike kan en wel bestaan, en geassosieer word met huweliksbevrediging, welstand en hoë self- agting. Ter ondersteuning van die afsonderlike rolle van romantiese liefde en obsessie in langtermynverhoudings, het 'n ontleding van 'n matig groot datastel van gemeenskapspare onafhanklike latente faktore vir romantiese liefde en obsessie geïdentifiseer en 'n substeekproef van individue wat baie hoë vlakke van romantiese liefde rapporteer (maar nie obsessie) selfs na beheer vir sosiale wenslikheid. Laastens het ’n meta-analise van 25 relevante studies bevind dat in lang- en korttermynverhoudings romantiese liefde (sonder obsessie) sterk geassosieer word met verhoudingsbevrediging; maar obsessie was negatief daarmee gekorreleer in langtermyn en positief in korttermyn verhoudings.