Fragmenty:

Odkryliśmy istotne zmiany związane z separacją i ponownym połączeniem u obu członków pary (ale szczególnie dla partnera związanego z domem) w jakości codziennych interakcji, pozytywnym i negatywnym afekcie, subiektywnym stresie, problemach ze snem, objawach fizycznych i aktywności osi HPA.

Odkryliśmy, że fizyczne rozłąki [trwające 4-7 dni] wiązały się ze zwiększonymi problemami ze snem u obojga partnerów, które ustępowały po zjednoczeniu.

Poprzez systematyczne dokumentowanie, że krótkoterminowe, naturalnie występujące separacje zakłócają codzienne odczucia, zachowanie i fizjologię par żyjących w konkubinacie, niniejsze badanie pogłębia naszą wiedzę na temat podstawowego funkcjonowania biobehawioralnego systemu przywiązania w wieku dorosłym.

Dziennik z psychologii osobowości i Społecznego

(Pełne badanie)  2008, t. 95, nr 2, 385-403

Lisa M. Diamond, Angela M. Hicks i Kimberly D. Otter-Henderson

Abstrakcyjny

W badaniu tym zbadano zmiany w codziennym afekcie, zachowaniu i fizjologii (aktywność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza) związane z tymczasowym fizycznym rozstaniem się z romantycznymi partnerami (takim jak te spowodowane podróżami związanymi z pracą). Dzienniczki i pomiary stężenia kortyzolu w ślinie były zbierane od 42 par przez okres 21 dni, który zbiegł się w czasie z naturalnie występującą separacją od 4 do 7 dni. Nastąpiły znaczące zmiany od separacji do separacji i od separacji do ponownego połączenia w jakości interakcji partnerów, ich pozytywnym i negatywnym afekcie, problemach ze snem, subiektywnym stresie, objawach fizycznych i poziomie kortyzolu. Efekty separacji i ponownego połączenia były ogólnie bardziej widoczne u partnerów związanych z domem, partnerów z wysokim lękiem związanym z przywiązaniem i partnerów, którzy mieli mniejszy kontakt ze sobą podczas separacji. Efekty separacji i ponownego połączenia nie były moderowane przez długość związku, satysfakcję ze związku, częstotliwość separacji par lub obecność dzieci w domu. Wyniki omówiono w odniesieniu do roli codziennej bliskości i kontaktu między partnerami w codziennej regulacji afektywnej i fizjologicznej.