We hebben de hypothese getest, gesuggereerd door onze eerdere neurochemische onderzoeken, dat de remming van seksueel gedrag dat volgt op onbeperkte paring kan worden veroorzaakt door een blokkade van dopaminerge transmissie. Mannelijke ratten mochten paren totdat ze een verzadigingscriterium bereikten. De volgende dag, na verificatie dat ze seksueel inactief waren, werden de dieren geïnjecteerd met de dopamine-agonist, apomorfine, in doses van 80, 200 en 500 microgram/kg lichaamsgewicht en hun gedrag met ontvankelijke vrouwtjes werd geregistreerd. Er werd een klokvormige dosis-responscurve gevonden, waarbij de dosis van 200 microgram/kg het maximale stimulerende effect had op de paring. Hoewel deze bevindingen de bovenstaande hypothese lijken te ondersteunen, moet worden opgemerkt dat behandelingen met apomorfine niet in staat waren om het copulatiepatroon van seksueel gerustgestelde dieren volledig te herstellen. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren, waaronder de interferentie van door apomorfine geïnduceerde stereotypen en/of de betrokkenheid van aanvullende zendersystemen bij de mechanismen van seksuele verzadiging.