Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn. Misschien geniet je oprecht van eenzaamheid. Je bent niet asociaal, zonder vrienden of liefdeloos - je bent gewoon tevreden met tijd voor jezelf. Sterker nog, je kijkt er naar uit. Dit is 'alleen zijn', niet 'eenzaam zijn'.
Aan de andere kant, misschien ben je omringd door familie en vrienden, maar heb je niet echt contact buiten een oppervlakkig niveau. Je voelt je ontevreden, leeg en niet verbonden. Of misschien maakt eenzaamheid je verdrietig en wil je dat iemand quality time met iemand doorbrengt.
Hoe dan ook, er is een techniek waarmee je je eenzaamheid kunt tegengaan terwijl je anderen in dezelfde situatie helpt. Het biedt verrassende positieve voordelen - niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en cognitief.
Een epidemie van eenzaamheid
Omdat traditionele waarden, huwelijken en gezinnen de afgelopen vijftig jaar zijn versplinterd en achteruitgegaan, ondervindt onze samenleving de gevolgen van een toename van eenzame mensen. De chirurg-generaal beschreef het zelfs als "een eenzaamheidsepidemie".
Onze vergrijzende bevolking is meer geïsoleerd dan ooit. Voor sommigen creëren nieuwe communicatietechnologieën meer van een sociale vervreemding omdat familieleden minder vaak op bezoek komen.
Jongere mensen lijken het vermogen te verliezen om normale sociale vaardigheden te ontwikkelen. Ze weten vaak niet hoe ze met een andere persoon moeten omgaan, behalve via sms, FaceTime of anonieme forums.
En dan is er natuurlijk de datingwereld. Eerlijk gezegd zitten velen van ons gevangen in een onvrijwillig celibaat. We houden van intimiteit, maar we houden vast aan die juiste partner. Ondertussen voelen we ons vaak eenzaam. We verlangen naar een bevredigende verbinding.
Bedraad voor rustgevende intimiteit
Denk aan onze oorspronkelijke oorsprong. Menselijke ontwikkeling omvat een geschiedenis van koesterende of verbindende activiteiten. Deze zijn diep geworteld in onze fysiologie. Ze omvatten acties zoals verzorgen, aanraken, knuffelen, voeden, parasieten verwijderen, een kind kalmeren na een verwonding en iemand troosten die het koud heeft of bang is.
Tegenwoordig leven we in een samenleving waar het handelen naar dergelijke instinctieve richtlijnen enigszins "taboe" is geworden. We zijn bang dat ons aanbod van troost verkeerd zou worden opgevat of als sociaal onaanvaardbaar of ongepast zou worden beschouwd. De kans is groot dat we het niet eens vragen.
Desalniettemin zijn wij menselijke zoogdieren nog steeds biologisch bedraad voor het koesteren van verbinding. We snakken eigenlijk naar deze geruststellende signalen van anderen in onze stam. Vooral van degenen met wie we allianties hebben gevormd, zoals familieleden, geliefden en goede, vertrouwde vrienden.
Wanneer deze sociale signalen of verlangens onvervuld blijven, kunnen we ons wenden tot afleidingen of vervangingen. Helaas kunnen deze ontaarden in verslaving, dwang of ander contraproductief gedrag. Denk aan porno, vet of suikerhoudend voedsel, gamen, gokken, antidepressiva, roekeloos winkelen, televisie, binge-films kijken, overmatig gebruik van sociale media, alcohol of recreatieve drugs.
Deze dingen kalmeren hunkeren tijdelijk. Toch lossen ze de onderliggende pijn voor een nauwe verbinding niet op. We willen gehoord, getroost en erkend worden, ons gekoesterd en gekalmeerd voelen door een andere persoon. En om op zijn beurt hetzelfde aan te bieden.
Omgaan met verlies
Mijn vrouw is een aantal jaren geleden overleden. Ik dook meteen in een wereld van wanhopige eenzaamheid. Ik worstelde om haar vervanger te vinden, iemand om quality time mee door te brengen. Mijn pogingen om mijn leed te verlichten met oppervlakkige intimiteit zorgden alleen maar voor meer problemen. Natuurlijk voelde ik me soms oprecht verbonden en tevreden. Maar na verloop van tijd kwamen de gevoelens van isolement en eenzaamheid weer naar boven. En mijn partners waren ook ontevreden of erger.
De afgelopen drie jaar heb ik veel dates gehad en veel vrouwen ontmoet. Wat ik ontdekte verraste me echt. Elk van hen voelde hetzelfde als ik. Ook zij waren op zoek naar de juiste partner, op zoek naar de perfecte partner, wachtend tot de juiste persoon zou komen opdagen. Casual seks was niet genoeg. Ze wilden iemand die contact met hen zou opnemen, hun gevoelens van eenzaamheid en isolement zou verzachten, en vice versa. Het enige wat ze zagen was bezig blijven, zich beschikbaar stellen, afspraakjes maken en blijven zoeken.
Op de rem trappen
Op een dag ervoer ik een verandering in perceptie. Tijdens een rustige meditatie dacht ik na over de keren dat ik me het meest gelukkig en tevreden had gevoeld. Het is niet verrassend dat het meestal was na een zachte, liefdevolle en koesterende seksuele ontmoeting.
Maar er waren ook andere tijden. Tijden die ik in de natuur had doorgebracht, zittend bij kabbelend water of naast een kampvuur, een koel briesje voelend tijdens het wandelen in de bergen, luisterend naar de geluiden van vogels of coyotes 's nachts. De tedere aanraking van de natuur zorgde voor momenten van koesterende vreugde.
Ik vertraagde mijn zoektocht naar seksuele intimiteit. Zo moedig als ik kon, ging ik mijn eigen verlatingsangst onder ogen door het verlies van mijn beste vriend en echtgenoot. Ik stond mezelf toe de pijn te voelen.
Ook begon ik alternatieve methoden te overwegen om een rustgevende verbinding te ervaren op veilige, niet-seksuele en respectvolle manieren.
Vaardigheden uit het verleden
Ik dacht zo'n twintig jaar terug aan de tijd dat mijn vrouw en ik een vorm van lichaamswerk leerden van een ervaren massagetherapeut. Hij werkte voor een chiropractor die gespecialiseerd was in sportblessures. Deze man had een intuïtieve techniek ontwikkeld met behulp van vaardigheden die hij in de loop der jaren had verworven.
Ongelooflijk, hij onderwees zijn unieke synthese vrijuit aan iedereen die het wilde leren. Hij gebruikte het om pijn te verlichten - meestal in het kader van fysiotherapie. Ik weet niet of hij herkende dat het ook emotionele trauma's losmaakte (wat ik 'emoting' noem).
Mijn vrouw en ik hebben het ons eigen gemaakt. Deze helende aanraking wisselden we 's avonds of na het vrijen met elkaar uit. Het werd een deel van onze levensstijl.
Herbestemming
Ik vroeg me nu af of deze onbaatzuchtige techniek voor mij een manier zou kunnen zijn om met mijn eigen verdriet en eenzaamheid om te gaan. Mijn eerste verkenningen waren bij mijn buurman, vrijblijvend (en geen motieven van verleiding).
In tegenstelling tot een typische massage, waarbij over het algemeen olie op de blote huid nodig is, hebben we een volledig geklede, diepe weefselbenadering toegepast. We volgden onze intuïtie en moedigden elkaar aan om te 'emote'. Tijdens onze sessies communiceren, uiten we, delen we gevoelens en drukken we pijnlijke herinneringen uit.
De eenzaamheidsepidemie één stam tegelijk verlichten
Na slechts een paar weken de techniek te hebben verkend en gedeeld, besloten mijn buurman en ik om te beginnen met lesgeven en anderen aan te moedigen om het ook te leren. Toen we deze methode vrijuit met vrienden deelden, waren we verbaasd over de gevoelens van euforie en aanhoudende voldoening die het gaf. Tijdens de sessies ervoeren we allemaal geluk en moesten we vaak lachen. We hebben altijd genoten van onze tijd samen.
Een of twee keer per week komen we nu samen als een informele stam. We verwelkomen nieuwkomers die ook het geschenk van deze verzorgende aanraking willen leren geven en ontvangen.
De resultaten waren fantastisch en cumulatief. Deze onbaatzuchtige, vrijblijvende, geruststellende carrosserie bevredigt ons diepe verlangen naar verbinding. Als bonus verlicht het vaak ook fysieke pijn.
Het vooruit betalen
Veel mensen willen een gevoel van veilige, koesterende verbinding voelen, zelfs als ze geen significante partner hebben. Daarom creëren we bronnen zoals video's en artikelen zodat anderen deze zorgzame aanraking kunnen verspreiden.
Wil jij je steentje bijdragen aan het terugdringen van de eenzaamheidsepidemie? Leer hoe u dit soort werk kunt aanbieden en delen. Bekijk mijn basis instructievideo. Het is genoeg om je op weg te helpen. Voor meer, Bekijk deze video.
Vorm je eigen stam met mond-tot-mondreclame. Plan regelmatig bijeenkomsten met een of meer vrienden. Als je nog niet genoeg geïnteresseerde locals kent, overweeg dan om een workshop te organiseren en het samen te leren.
U zult voordelen ontdekken die te belangrijk zijn om te negeren, zowel fysiek als psychologisch. Het celibaat hoeft niet eenzaam te zijn. Samen kunnen we troost brengen in een eenzame wereld met zachte aanraking en onbaatzuchtige verzorging.
